by admin | Feb 3, 2020 | Poem
ਜ਼ਿੰਦਗੀ By: Raman Dusanjh. Zindagi, a poem by Raman Dusanjh ਜਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਉਹ ਸੀ ਜੋ ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਜੀਅ ਲਈ, ਹੁਣ ਤਾਂ ਬਸ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਹੀ ਨਿਭਾਅ ਰਹੇ ਹਾਂ।। ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਸੋਚੇ ਸਮਝੇ ਚਲ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਧਰ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ।। ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਆ ਜਿੰਦਗੀ ‘ਚ ਅਪਨਾਉਂਣ ਲਈ, ਫਿਰ ਵੀ ਬਸ ਬੁਰਾਈਆਂ ਹੀ...
by admin | Jan 27, 2020 | Poem
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਉਲਝਣ By: Raman Dusanjh. Rishteyan di uljhan, a poem by Raman Dusanjh ਹਾਂ ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਤੇ ਹੁਣ ਖਾਸ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ, ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੇ ਆਂ ਇਹ ਵੀ ਜਣੇ ਖਣੇ ਨੇ ਸੀ ਕਿਹਾ।। ਮਿੱਠੇ ਬਣ ਬਣ ਸਭ ਨੇ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਭੇਦ ਸੀ ਲਿਆ, ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਅਸਲੀ ਚਿਹਰਾ ਸਾਥੋਂ ਲੁਕਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ...
by admin | Jan 23, 2020 | Poem
ਰੰਗਲੀ ਦੁਨੀਆ By: Raman Dusanjh. Rangli Duniya, a poem by Raman Dusanjh ਮੇਰੇ ਆਸ ਪਾਸ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਬਹੁਤ ਰੰਗੀਨ ਆ , ਮੈਨੂੰ ਹਸਾਉਂਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨੇ , ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨੇ।। ਕੁਝ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਬੋਲੇ ਆਪਣਾ ਬਣਾਉਂਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨੇ, ਤੇ ਕੁਝ ਆਪਣਾ ਕਹਿ ਭੁਲਾਉਂਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨੇ।। ਕੁਝ ਕੌੜੇ ਬੋਲਾਂ ਨਾਲ...
by admin | Jan 21, 2020 | Poem
ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਨਾਸਮਝੀ By: Raman Dusanjh. Mai te meri na samjhi, a poem by Raman Dusanjh ਸਮਝ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਖੁਦ ਦੀ ਨਹੀਂ ਆਈ, ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਚੱਲੇ ਸੀ। ਕੱਟ ਰਹੇ ਸੀ ਦਿਨ ਮਾਸੂਮੀਅਤ ਨਾਲ, ਸਾਨੂੰ ਲੋਕੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਝੱਲੇ ਸੀ। ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਨਾਲ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਰਹੇ, ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਇਕੱਲੇ ਸੀ। ਮਤਲਬ...
